தேடுகிறேன்

வீணைகளும்
புல்லங்குழல்களும்
இசைக்கும் இடத்தில் எல்லாம்
தேடுகிறேன்
கண் இமைக்காமல்.....
எங்கிருந்து நீ தோன்றுகிறாய்.....?

வாசனைகள் எனக்கு ஈர்ப்பை
கொடுத்தில்லை.......
உன்னை முகரும் வரை....

உன் உதடுகள் சுமக்கும் புன்னகை
என் உயிர் குடித்தவை -
தெரியுமா உனக்கு......

உலக சோகங்களுக்கு
எல்லாம் அழ - உன்னால் முடிகிறது
எனக்குதான் உன்னை தாண்டி
யோசிக்க முடிவதில்லை.....

உந்தன் அகத்தின் அழகு
என் முகத்தில் - உன்
சுகங்களையும் துக்கங்களையும்
உன்னை விட அதிகமாக
பிரதிபலிப்பது நான்தானே

என்னிடம் கவிதைக்கான
வார்த்தை தீர்ந்துவிட்டது
உன் புன்னகை கொடேன் ......

இரு உடல்கள்
கூடி கொடுத்த - உன்
உடலை தேடவில்லை .......
இன்பம்தான் தேடல் என்றால்
இப்புவியில் எனக்கு
இடம் ஆயிரம் உண்டு....

மழை ஓடையில்
ஒய்யாரமாய் சென்ற
ஒற்றை குமிழி - பட்டெண்டு
உடைபட்டு - நினைவூட்டியது
உன் கோபத்தின் ஆயுளை ......


யாரோ வைத்திருந்த
மல்லிகை மணம் - நினைவூட்டியது
நமது வெள்ளிகிழமை
கோவில் சந்திப்பை

அம்மன் கோவில் ஐயர்
சொல்லும் மந்திரத்தின்
ஒவ்வொரு "ஸ்ரீ" யும் - நினைவூட்டியது
உந்தன் பெயரை.....

முன் சென்ற வாகனத்தின்
உரசிக்கொள்ளும்
காதலர்கள் - நினைவூட்டினர்
ஒருமுறைகூட நாம்
உரசிக்கொள்ளாததை


மரணத்தையும் விட
வலியை தரக்கூடியது
உன் மௌனம் .......

அது உடைபடுதல் என்பது
உலக அதிசயம்
அல்லவே ?

உடைபடுதல்
உனக்கும் இன்றி
எனக்கும் இன்பம்


பிரிவு என்பது புதிதல்ல....
நீ இம்முறை
என்னை பிரிவது என்பதும்
புதிதல்லவே.....

நான் உன்னைவிட்டு நீங்க
ஒருபோதும் நினைப்பது இல்லை ....

ஆனால்

நீ என்னை விட்டு நீங்க நினைத்தால்- நான்
100 மடங்கு வேகமாக அதை செய்வேன்

உனக்கு பிடித்தமான ஒன்றை
செய்வதைவிட எனக்கு
வேறு மகிழ்ச்சி என்ன இருக்கிறது ?

நீ இன்றயும்கூட
தொடரத்தான் செய்கின்றன
எனது நாட்கள்......
இருளாக.........